Leczenie protetyczne ma na celu nie tylko uzupełnienie brakujących zębów, odtworzenia utraconych funkcji żucia,  ale także poprawienie estetyki i wyglądu twarzy.
Z biegiem czasu zęby ulegają ścieraniu, pogłębia się zgryz i rysy twarzy. Aby temu wszystkiemu zapobiec stosuje się różne metody odbudowy utraconych funkcji.

Licówki porcelanowe

Jest to najlepsza metoda poprawienia kształtu i koloru zęba. Polega ona na zebraniu z części przedniej zęba (wargowej lub policzkowej) części szkliwa do granicy z zębiną i umocowaniu w tym miejscu licówki porcelanowej (wykonanej w laboratorium po uprzednim pobraniu wycisku). Licówka mocowana jest do zęba specjalnymi klejami kompozytowymi.
Metoda ta charakteryzuje się doskonałą kosmetyką i bardzo oszczędnym preparowaniem zęba.

Korony i mosty pełnoceramiczne

Bez podbudowy metalowej dają doskonały efekt kosmetyczny, nadają się na pojedyncze korony i nieduże mosty. 

Korony i mosty na podbudowie z tlenku cyrkonu

Są to uzupełnienia protetyczne, w których porcelana napalana jest na podbudowie z tlenku cyrkonu. Stosuje się je na 1 ząb (korona) lub uzupełnia braki większej ilości zębów (mosty). Są alternatywą dla tańszych mostów na podbudowie metalowej. Charakteryzują się doskonałą kosmetyką i wytrzymałością.

Są to uzupełnienia protetyczne, w których porcelana napalana jest na podbudowej metalowej. Podbudowa może być z metali nieszlachetnych oraz ze stopów złota. Prace takie charakteryzują się doskonałą wytrzymałością i dzięki temu można nimi odbudowywać duże braki zębowe. Są jednymi z najczęściej stosowanymi uzupełnieniami protetycznymi.

Uzupełnienia protetyczne ruchome (pacjent może sam wyciągnąć i założyć) odbudowujące braki zębów częściowe i całkowite. Wykonane są z estetycznego akrylu w kolorze dziąsła, utrzymywane są na zębach przy pomocy klamer (protezy częściowe) lub na błonie śluzowej dziąseł i podniebienia (protezy całkowite).

Uzupełnienia protetyczne ruchome wykonane na bazie szkieletu z metali nieszlachetnych lub tytanu. Charakteryzują się wielokrotnie większą wytrzymałością niż tradycyjne protezy akrylowe. Utrzymują się na zębach własnych pacjenta dzięki systemowi klamer i podparć, częściowo podpierają się na błonie śluzowej dziąseł. Spełniają funkcje szynowania zębów i dzięki temu mniej obciążają pojedyncze zęby.

Eliminują nieestetyczne klamry widoczne podczas uśmiechu. Specjalne zatrzaski lub zasuwy umocowane są na własnych zębach za pomocą koron.

W przypadkach bardzo dużych ubytków w strukturze zębów można je odbudować przy pomocy wykonanych w laboratorium wkładów typu inlay, onlay. Wykonane mogą być z kompozytów, porcelany lub ze złota. Są alternatywą dla uzupełnień kompozytowych tradycyjnych.

W sytuacjach bardzo znacznego zniszczenia koron zębów i po wyleczeniu kanałowym stosuje się wkłady koronowo-korzeniowe w celu poprawienia wytrzymałości zęba. Mogą być wykonane z metali nieszlachetnych, szlachetnych, kompozytów lub włókien szklanych.